Osteochondroza kręgosłupa lędźwiowego. Objawy i leczenie. Gimnastyka, narkotyki

Osteochondrozę kręgosłupa lędźwiowego diagnozuje się nie tylko u pacjentów w podeszłym wieku. Ostatnio patologia występuje nawet u młodych ludzi poniżej 30 roku życia. Ignorowanie objawów może prowadzić do powikłań. Dlatego konieczne jest poznanie objawów choroby, aby rozpocząć leczenie na czas.

Co to jest osteochondroza lędźwiowa

Patologia ta polega na niezdrowej transformacji kręgów zlokalizowanych w okolicy lędźwiowej. W przypadku choroby elastyczność krążków międzykręgowych zmniejsza się z powodu niedoboru dostarczania składników odżywczych na poziomie komórkowym. Lokalizacja choroby wynika z faktu, że to właśnie ten obszar kręgosłupa nosi największe obciążenie.

Powoduje

Do głównych czynników prowadzących do patologii należą:

• Genetyka.Lekarze ostrzegają, że jeśli jedno z rodziców cierpi na tę chorobę, ryzyko rozwoju osteochondrozy lędźwiowej w młodszym pokoleniu jest znacznie wyższe. Dlatego w takiej sytuacji dziecko musi angażować się w profilaktykę od dzieciństwa.
• Regularne podnoszenie ciężarów.Punkt ten dotyczy nie tylko osób zarabiających pracą fizyczną, ale także sportowców, którzy zaniedbują zasady bezpieczeństwa.

• Kontuzje.Wszelkie uszkodzenia pleców mogą prowadzić do patologii. Jeżeli występują, należy skonsultować się z osteopatą lub neurologiem. Należy zaznaczyć, że wiele osób nie jest nawet świadomych swoich obrażeń. Na przykład podczas gwałtownego hamowania podczas jazdy samochodem osoba może doświadczyć przemieszczenia kręgosłupa.
• Otyłość.Kręgosłup jest w stanie wytrzymać obciążenia przy normalnej wadze. Jeśli dana osoba ma nadwagę, odcinek lędźwiowy tego narządu może ulec deformacji.
• Zła postawa.Krzywizna kręgosłupa prowadzi do naruszenia proporcjonalnego rozkładu obciążenia, a następnie do osteochondrozy.
• Chroniczny brak aktywności fizycznej,brak ruchu w trybie życia. Minimalna aktywność fizyczna powoduje, że kręgosłup nie jest obciążony. W takim momencie mięśnie i więzadła zaczynają słabnąć, a krążenie krwi zostaje zakłócone, co powoduje brak odżywiania krążków międzykręgowych, które z czasem tracą swoją elastyczność. W tym przypadku cały ciężar i obciążenie przenoszone jest na dyski, ściskając, a później tworząc przepukliny.
• Płaskostopie.Ta patologia sugeruje brak normalnej amortyzacji w nogach. Powoduje to, że kręgosłup musi wykonać więcej pracy niż podczas normalnego chodu. W związku z tym kręgi zużywają się szybciej.
• Stres.Ciało ludzkie jest zaprojektowane w taki sposób, że przy każdym stresie psycho-emocjonalnym przede wszystkim szyja staje się napięta. To biologiczny atawizm. W końcu, gdy drapieżnik atakuje ssaka, natychmiast chwyta go za szyję. Przewlekły stres powoduje odruchowe przejście skurczu na cały kręgosłup. Ostatecznie może to prowadzić do ucisku nerwów, w tym kręgosłupa lędźwiowego. Dlatego po stresie ważne jest, aby rozładować napięcie za pomocą specjalnej gimnastyki.

• Agresywna praktyka położnicza. Kiedy proces porodu jest stymulowany, dziecko szybciej przechodzi przez ścieżkę, w wyniku czego może doznać obrażeń. Taka sytuacja może mieć miejsce podczas cięcia cesarskiego, gdy główka dziecka jest mocno przechylona na prawą lub lewą stronę. Następnie u dziecka diagnozuje się dystonię wegetatywno-naczyniową. Prawdziwą przyczynę patologii zwykle identyfikuje się w okresie dojrzewania.

Stopni

Osteochondroza kręgosłupa lędźwiowego, której objawy i leczenie szczegółowo opisano w tym artykule, ma 4 etapy rozwoju. Ich szczegółowy opis przedstawiono w tabeli.

Stopień	Fizjologia	Bolesne doznania
Pierwszy	Rozpoczyna się proces niszczenia krążków międzykręgowych znajdujących się w tym obszarze.	Wyraża się pieczeniem, tępym bólem lub mrowieniem w okolicy lędźwiowej. Czasami lokalizacja nieprzyjemnych objawów przenosi się na pośladki. Zespół bólowy staje się bardziej wyraźny po pracy fizycznej.
Drugi	Dyski są coraz bardziej podatne na zniszczenia, pod wpływem których odległość między nimi ulega znacznemu zmniejszeniu. Na tym etapie mogą pojawić się wypukłości.	Ból staje się stałym, bolesnym charakterem. Mogą promieniować do pośladków, ud i kolan.
Trzeci	Tkanki w tym miejscu kręgosłupa są całkowicie podatne na zniszczenie. Tworzą się przepukliny międzykręgowe.	Ból jest silny i stały. Nie zależą one jednak od stopnia aktywności fizycznej.
Czwarty	Chrząstka całkowicie zanika, a kręgi zaczynają rosnąć. Kręgosłup traci ruchomość, co prowadzi do niepełnosprawności.	Nieprzyjemne doznania mogą zniknąć całkowicie lub częściowo.

Diagnostyka

Aby postawić prawidłową diagnozę, lekarze wykonują następujące czynności:

• Kontrola.Podczas pierwszej wizyty specjalista wizualnie ocenia budowę ciała pacjenta, stosunek jego masy ciała do wzrostu. Ponadto badane są cechy chodu, postawy i wykonywania prostych ćwiczeń. Skórę pleców bada się pod kątem obecności obszarów objętych stanem zapalnym.
• Palpacja.Lekarz dokładnie dotyka pleców pacjenta, aby określić miejsce napięcia i bólu. W niektórych przypadkach stosuje się specjalny młotek.

• Radiografia.Tę metodę diagnostyczną przeprowadza się w dwóch pozycjach: tylnej i bocznej. Jeśli wymagane jest badanie funkcjonalne, promieniowanie przeprowadza się w stanie zgiętym i niezgiętym. Ta metoda diagnozy stała się powszechna w krajach WNP i wymaga najmniejszej kwoty pieniędzy. Nie pozwala jednak na identyfikację patologii na wczesnym etapie rozwoju. Ponadto promieniowanie rentgenowskie jest szkodliwym rodzajem promieniowania.
• Tomografia komputerowa.W odróżnieniu od radiografii pozwala uzyskać obrazy najwyższej jakości. Zabieg wykonywany jest za pomocą tomografu i trwa około 10 minut. Dzięki temu możliwe jest szczegółowe zbadanie nie tylko stanu tkanki kostnej, ale także zmian w naczyniach krwionośnych i nerwach. Metoda nie jest odpowiednia dla kobiet w ciąży i karmiących piersią. Należy zaznaczyć, że pomimo możliwości uzyskania bardziej szczegółowych informacji, pacjent doświadcza promieniowania 5 razy większego niż radiografia. Zaleca się przeprowadzanie takiego badania nie częściej niż raz w roku.
• Rezonans magnetyczny.Jest to najbardziej informatywna metoda postawienia diagnozy. Podczas zabiegu pacjent umieszczany jest na płaszczyźnie, która zwijana jest do specjalnej komory, gdzie za pomocą fal magnetycznych przechodzących przez ciało pacjenta uzyskuje się szczegółowy obraz kręgosłupa. Główną wadą tej diagnozy jest konieczność przebywania pacjenta w komorze przez około 30 minut. Dla osób o określonej strukturze psychicznej zabieg może być trudnym przeżyciem. Ponadto badanie MRI jest przeciwwskazane u pacjentów z rozrusznikiem serca lub metalowymi częściami ciała, a także u kobiet we wczesnej ciąży. Ta metoda diagnostyczna ma jednak wiele zalet, z których najważniejszą jest brak szkodliwego wpływu na organizm ludzki. Powstałe obrazy wyraźnie pokażą nie tylko zmiany w samych kręgach, ale także kierunek przepływu krwi, stan zakończeń nerwowych i naczyń krwionośnych. W przeciwieństwie do dotychczasowych metod diagnostycznych, MRI pozwala wykryć wszelkie niekorzystne zmiany w kręgosłupie już na najwcześniejszym etapie osteochondrozy lędźwiowej.
• Badania krwi i moczu.Procedur tych nie należy w pełni nazywać diagnostycznymi. Są niezbędne jako badanie dodatkowe, które przeprowadza się w celu wykluczenia lub potwierdzenia patologii reumatologicznych.

Leczenie

Osteochondroza kręgosłupa lędźwiowego, której objawy są zróżnicowane pod względem nasileniarozwój opisanej powyżej choroby sugeruje następującą taktykę leczenia:

• przyjmowanie leków przepisanych przez lekarza;
• kurs fizjoterapii;
• regularne wykonywanie specjalnego zestawu ćwiczeń;
• masaż.

W niektórych przypadkach eksperci zalecają operację.

Farmakoterapia

Wszystkie leki przepisane na osteochondrozę lędźwiową można podzielić na następujące grupy:

• leki przeciwbólowe;
• środki zwiotczające mięśnie;
• chondroprotektory;
• witaminy.

Leki pełniące funkcję przeciwbólową można podzielić na dwa składniki: hormonalne i niesteroidowe leki przeciwzapalne. Są równie zdolne do usuwania nie tylko bólu, ale także zmniejszania stanu zapalnego.

Pierwszą grupę leków stosuje się jednak w wyjątkowych przypadkach. W końcu mogą prowadzić do braku równowagi w układzie hormonalnym i zmniejszać odporność. Dlatego leki hormonalne można kupić wyłącznie po okazaniu recepty w aptece.

Osteochondroza kręgosłupa lędźwiowego, której objawy i leczenie szczegółowo opisano w tym artykule, polega na doustnym lub domięśniowym podawaniu niesteroidowych leków przeciwzapalnych.

Nie zaleca się jednak ich stosowania dłużej niż 3 dni. W przeciwnym razie może wystąpić efekt uboczny. Następnie można zastosować różne maści i kremy do stosowania miejscowego.

Leki doustne są dostępne w postaci tabletek, zastrzyków i czopków.

Zastrzyki stosuje się w celu łagodzenia ostrego stanu zapalnego i bólu. Zabrania się ich wykonywania dłużej niż 2 dni.

Leki zwiotczające mięśnie pomagają rozluźnić mięśnie. Jednak niebezpieczeństwo ich stosowania polega na tym, że ta kategoria leków blokuje impuls przechodzący z nerwu do mięśnia.

Należy wyjaśnić, że nerw ruchowy wychodzi z rdzenia kręgowego do absolutnie wszystkich włókien mięśniowych przez kręgosłup.

Podczas przyjmowania środków zwiotczających mięśnie mechanizm przekazywania impulsów jest zablokowany. Z powodu szczypania i przepracowania w osteochondrozie lędźwiowej połączenie między nerwami i mięśniami jest już zakłócone. Stosowanie tych leków dodatkowo osłabia ten system.

Przyjmowanie chondroprotektorów powoduje odbudowę tkanki chrzęstnej.

Istnieje jednak teoria, że chondroprotektory nie są w stanie przywrócić krążków międzykręgowych, ponieważ składają się z tkanki włóknistej. W tym przypadku lek działa wyłącznie na tkankę chrzęstną.

Witaminy z grupy B są niezbędne do utrzymania włókien nerwowych.

Fizjoterapia

Wszystkie procedury związane z fizjoterapią wpływają na lokalny obszar patologii, podczas gdy pobliskie tkanki i narządy pozostają niezmienione.

Obejmuje to następujące metody leczenia osteochondrozy lędźwiowej:

• Elektroforeza ze znieczuleniem.W dolną część pleców pacjenta wstrzykiwane są specjalne leki. Cały proces jest stymulowany prądem elektrycznym.
• Ultradźwięk.Celem tej metody leczenia jest mikromasaż tkanek. Zabieg pomaga złagodzić stany zapalne, a także łagodzi ból. Poprawia się krążenie krwi, a metabolizm zostaje odpowiednio aktywowany.
• Magnetoterapia.Metoda ta polega na wykorzystaniu pola magnetycznego. Dostępna jest szeroka gama urządzeń o podobnym działaniu, dzięki czemu można z nich korzystać w domu.
• Efekt wibracji.Urządzenia wytwarzają określone wibracje w pożądanym obszarze ciała.
• Terapia detensorowa.Zabieg wykonywany jest na specjalnym materacu. Celem jest wyprostowanie kręgosłupa.

Fizjoterapia

Osteochondroza kręgosłupa lędźwiowego, której objawy i leczenie należy skonsultować z lekarzem, wymaga przestrzegania pewnych zasad podczas wykonywania ćwiczeń. Główną zasadą jest natychmiastowe zaprzestanie działań w przypadku pojawienia się bólu. Poruszaj się ostrożnie i płynnie, aby uniknąć uszkodzeń.

Kompleks zakłada następujący algorytm:

1. Połóż się na plecach i unoś nogi pojedynczo.

2. Obróć się na bok z ramionami wyciągniętymi do przodu. Odciągnij górną nogę do tyłu. Następnie przewróć się na drugą stronę i powtórz kroki w odbiciu lustrzanym.
3. Leżąc na brzuchu, jednocześnie wyciągnij nogi i ramiona do tyłu.
4. Wstań na czworakach. Na zmianę cofaj jedną rękę na raz.
5. W tej samej pozycji podciągnij prawą rękę i nogę do góry. Następnie powtórz to samo po lewej stronie.

Masaż

Podczas wykonywania masażu należy przestrzegać następujących zasad:

• działania powinny być skierowane od górnej części pleców do dolnej;
• ruchy masujące mogą oddziaływać jedynie na tkanki miękkie, a nie na kręgosłup;
• Przed zabiegiem zaleca się pacjentom skorzystanie z toalety.

Algorytm masażu:

1. Wykonuj uderzenia we właściwym kierunku;
2. Wykonuj ruchy masujące najpierw jedną, a następnie dwiema dłońmi. W takim przypadku konieczne jest monitorowanie nacisku, jaki masażysta wywiera na plecy pacjenta.
3. Delikatnie pociągnij, a następnie ściśnij tkankę mięśniową.
4. Wytwórz wibracje za pomocą rąk lub specjalnego preparatu.
5. Zakończ procedurę lekkim głaskaniem.

Środki ludowe

Tradycyjna medycyna polega na stosowaniu ziół leczniczych. Główne działanie ma na celu łagodzenie bólu.

Domowa maść łagodząca ból

Do tego przepisu potrzebne będą szyszki chmielowe i tłuszcz zwierzęcy. Pierwszy składnik jest kruszony i mieszany z drugim.

Następnie maść musi trochę odsiedzieć i można ją wcierać w dolną część pleców. W razie potrzeby kompozycję można uzupełnić rumiankiem. Ma właściwości uspokajające i może łagodzić stany zapalne.

Kompres z miodu i ziemniaków

Surowe ziemniaki należy posiekać za pomocą tarki. Następnie wymieszaj składniki w równych proporcjach. Powstałą masę należy rozprowadzić na obolałym obszarze pleców. Wskazane jest, aby pacjent pozostał w tej pozycji przez kilka godzin, a następnie dokładnie wszystko wypłukać. Okład ten tymczasowo łagodzi stan pacjenta.

Maść uśmierzająca ból z imbirem

Zmiel równe ilości imbiru i czosnku na drobnej tarce. Następnie należy dodać niewielką ilość masła. Wszystko dokładnie wymieszaj i natrzyj dolną część pleców. Maść należy przygotować bezpośrednio przed użyciem.

Nalewka alkoholowa z bzu

Wsyp małą garść kwiatów bzu do szklanego litrowego słoika. Następnie napełnij pojemnik po szyję wódką, alkoholem lub bimberem. Słoik należy szczelnie zamknąć pokrywką i pozostawić w chłodnym, ciemnym miejscu. Po półtora tygodnia produkt jest gotowy do użycia.

W takim przypadku nie ma potrzeby przepuszczania nalewki przez filtr. Powstałym produktem możesz natrzeć plecy. Jednak dawka powinna być minimalna. Jeśli po użyciu produkt będzie przechowywany w taki sam sposób jak podczas infuzji, wówczas można go stosować przez cały rok.

Kąpiele ziołowe

Osteochondrozie kręgosłupa lędźwiowego, której objawy i leczenie można omówić w tym artykule, często towarzyszy silny ból. Możesz go wyeliminować za pomocą kąpieli. Ciepła woda pomaga rozluźnić tkanki miękkie, skurcze ustępują, a ból na chwilę ustępuje.

W niektórych przypadkach eksperci zalecają stosowanie kontrastujących temperatur w celu złagodzenia stanu zapalnego. Warto pamiętać, że ciepłe kąpiele przyspieszają procesy metaboliczne w organizmie. Kolejną zaletą tej metody leczenia patologii jest możliwość stosowania jej w domu. Ponadto zabieg pomaga złagodzić nerwowe napięcie psycho-emocjonalne.

Możesz zwiększyć efektywność za pomocą kąpieli ziołowych, wśród których należy podkreślić:

• Iglasty.Lepiej jest używać igieł z 3 drzew - sosny, jodły i cedru. Można także dodać szyszki. Około 5 garści zebranego materiału należy gotować przez około 15 minut. Następnie, nie otwierając pokrywki, odstaw na 2 godziny, następnie przecedź bulion przez filtr i wlej do wanny.
• Rumianek.Do tego przepisu nie jest konieczne używanie świeżych kwiatów, można użyć gotowej mieszanki aptecznej. Szklankę rumianku należy napełnić wodą i podgrzać na małym ogniu.Nie można gotować wywaru. Po osiągnięciu temperatury szczytowej należy wyłączyć ogrzewanie. Nie otwierając pokrywki, odstaw do zaparzenia na kolejne 3 godziny, po czym kompozycję możesz wykorzystać. Taka kąpiel przyda się nie tylko w przypadku osteochondrozy, ale także w obecności zaczerwienień i procesów zapalnych na skórze.
• Jałowiec.Gotuj kilka garści mieszanki przez około 20 minut. Następnie bulion należy przepuścić przez filtr. W takim przypadku nie trzeba czekać, aż kompozycja całkowicie ostygnie, można od razu wlać ją do kąpieli. Zabieg ten niesie ze sobą dodatkowy efekt aromaterapeutyczny, który pomaga złagodzić stres i złagodzić bezsenność.

Po zażyciu którejkolwiek z powyższych kąpieli należy położyć się na około godzinę. Lepiej jest przeprowadzić procedurę przed pójściem spać w nocy.

Interwencja chirurgiczna

Pomimo tego, że chorobę można skutecznie leczyć zachowawczo, w niektórych przypadkach zaleca się pacjentowi poddanie się operacji. Warto pamiętać, że należy go przeprowadzić terminowo. W końcu czasami zdarza się, że dana osoba staje się niepełnosprawna tylko dlatego, że nie skonsultowała się na czas z lekarzem w sprawie powikłań.

Do interwencji chirurgicznej wymagane są następujące wskazania:

• przedłużony dwumiesięczny ból, który można wyeliminować za pomocą leków niesteroidowych;
• postępujące problemy z funkcjami motorycznymi.

W przypadku osteochondrozy lędźwiowej wykonuje się następujące rodzaje operacji:

• Discektomia.Reprezentuje dysk zastępczy. Może być częściowy lub całkowity.

• Foraminotomia.Podczas zabiegu usuwa się część uszkodzonej tkanki. Operację przeprowadza się w znieczuleniu miejscowym.
• Laminotomia.Chirurdzy częściowo usuwają osteofity.
• Facetektomia.Operacja ma na celu usunięcie stawu. Wykonywany jest w znieczuleniu ogólnym.
• Laminektomia.Operacja ta polega na usunięciu części kręgosłupa. W tym samym czasie pozostałe części są naprawione.

Co robić podczas zaostrzenia

Podczas zaostrzenia choroby lepiej przestrzegać następujących zaleceń:

• wolisz twarde krzesła od miękkich;
• spać na materacu ortopedycznym;
• unikaj podnoszenia ciężkich przedmiotów;

• zmieniaj pozycję ciała co kwadrans;
• wykonać masaż.

Komplikacje

Brak leczenia osteochondrozy lędźwiowej może prowadzić do zmian w normalnym położeniu dysku. Pomiędzy piątym kręgiem a kością krzyżową tworzy się przepuklina. Ponadto ta patologia zakłóca krążenie krwi w miednicy. U mężczyzn prowadzi to do zaburzeń erekcji i ewentualnie impotencji.

W przypadku kobiet choroba grozi problemami w układzie rozrodczym. Jednak najpoważniejszym powikłaniem jest niepełnosprawność, która zaczyna się od stopniowego upośledzenia aktywności ruchowej.

Osteochondroza kręgosłupa lędźwiowego ma charakterystyczne objawy. Powyższe komplikacje wskazują, że ignorowanie ich jest niebezpieczne. W końcu współczesna medycyna oferuje szeroką gamę możliwości leczenia, które dają skuteczne rezultaty.